Normaal, als we een lichamelijke activiteit uitvoeren, wordt deze gestuurd door elektrische impulsen die de hersenen doorstuurt, via motorische zenuwen, naar de motorische eindpunten van de spieren. Op dit niveau worden de impulsen omgezet in chemische impulsen die verantwoordelijk zijn voor de samentrekking van de spieren. In het geval van elektrostimulatie, slaan we enkele stappen over en de automatische reactie veroorzaakt door de hersenen wordt vervangen door een elektrische impuls, de zogenaamde Elektrostimulatie van de spieren geproduceerd door een apparaat. Op deze manier worden de elektrische impulsen die gestuurd worden uit de elektrostimulator rechtstreeks naar de motorische eindplaten van de spieren gezonden. Het is dus mogelijk om te werken aan spiercomponenten dankzij een goede gelokaliseerde, beperkte en absoluut specifieke stimulatie.